نظریه تعهدنظریه تعهد به قولی در حقیقت وضع، مبنی بر تعهد و التزام نفسانی دانستن آن اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - توضیحنظریه تعهد یا التزام نفسانی، از نظریاتی است که درباره حقیقت و ماهیت وضع الفاظ ارائه شده است. گروهی مانند مرحوم محقق خویی معتقدند وضع لفظ برای معنا، بر اساس تعهد و التزام نفسانی است؛ به این بیان که شخص پیش خود متعهد می‌شود که هر گاه بخواهد معنایی را به کمک لفظ به دیگری تفهیم نماید، این لفظ خاص را به کار گیرد، نه الفاظ و عبارات دیگر را؛ برای مثال، شخص برای گزینش نامی برای نوزادش تعهد می‌کند هر وقت بخواهد فرزندش را با لفظ معرفی کند، مثلاً به نام «حسین» او را صدا کند و مقصود خود را به شنونده تفهیم نماید. [۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص۲۵۱.
[۲]
فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص۲۱۴.
۲ - عناوین مرتبطنظریه اعتبار. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۴۷، برگرفته از مقاله «نظریه تعهد». رده‌های این صفحه : نظریات وضع
|